Goal achieved!

Ok, we hebben de oostkaap bereikt. Quoddy head state park was super. We hebben er ruim de tijd genomen om alles te bekijken maar daarover dadelijk wat meer.

De rit naar Quoddy head was erg leuk. Voor de duidelijkheid, we zijn in het zuidoosten van de staat Maine. Hier is het erg dunbevolkt en er zijn dus ook geen interstates, wat dus erg goed uitkomt. Maar het aantal highways is ook niet heel hoog. Desalniettemin de min of meer gedwongen route was erg goed bevallen. Ten eerste omdat we vandaag dus ons doel zouden bereiken maar ten tweede omdat we de laatste heuvels tot aan de oostkust toch nog niet bereikt hadden. Het aantal bomen was gigantisch. Op een moment was er niets anders te zien dan bomen. Zoals de Amerikanen zeggen: As far as the eye can see. En natuurlijk het aantal verschillende tinten groen was ontelbaar. Het weer was wederom prachtig. Maar toen we dichtbij Quoddy Head aankwamen begon er mist vanuit de Atlantische Oceaan het land op te waaien. We hadden eerder al iemand zijn afval zien verbranden dus aanvankelijk dachten we dat nog iemand hetzelfde aan het doen was maar het werd wel erg veel "rook" dan.

In het state park kun je twee richtingen op: naar de vuurtoren en naar de recreation area. We hebben de auto geparkeerd en zijn naar de vuurtoren gelopen. De vuurtoren staat bovenop een grote rots waar het schiereiland voor een heel groot gedeelte uit bestaat. Hier hebben we wat foto's gemaakt en zijn toen de Coast Guard Trail gaan lopen. Dit was echt fantastisch. Het deed erg denken aan de hiking trail naar Cape Flattery. Veel hoogte verschillen en dichte bossen. Een bijzonder ding was dat de grond daar leek te veren. Er was zoveel mos en het was er erg vochtig dus een grote spons op de grond. Een verschil met Cape Flattery is dat bij Cape Flattery de uitzichtpunten waren afgebakend met houten balustrades. Hier dus niet. Ik heb wel even op mijn buik gelegen om over de rand van een rots te kijken. Aan het eind van de trail lag het hoogste punt en was er ook een mooi uitzicht. We konden erg goed zien hoe de mistbank op zee hing en hoe het steeds dichterbij kwam en hoe het een deel van het Canadese eiland, Campobello verzwolg. We zijn toen teruggelopen over een meer gecultiveerd pad naar de auto. We hebben toen de auto naar de recreation area gereden en zijn daar via een trap naar het "strand" gelopen. Hier hebben we toen we terug naar boven klommen via een andere route een American Porcupine gezien, oftewel een stekelvarken. Hij schrok en wij ook toen we elkaar aankeken want hij begon zijn haren/stekels enigszins omhoog te zetten (we wisten niet zeker of een stekelvarken zijn stekels kan afschieten, of dat die skill alleen voorbehouden is aan de Quill Beastst in Diablo). Toen wij een stapje terugdeden draaide hij om en rende weg. Toen zijn we een stukje verder gelopen en daar zagen we zowaar een zeehond. Renske helemaal blij dat we op een van de kapen toch nog wildlife hebben gezien.

Toen zijn we teruggelopen naar de auto en zijn we richting Bar Harbor gereden. Onderweg werd de lucht naast en achter ons steeds donkerder en op een gegeven moment werd de radiozending onderbroken en er werd verteld dat er severe thunderstorms with heavy hail werden voorspeld in de regio waar we net reden. De weg waarop we reden boog echter af naar de blauwe zonnige hemel dus we hebben er (gelukkig) geen last van gehad.

Bar Harbor ligt op een eilandje. Naast Bar Harbor ligt het Acadia National Park op dit eiland. Dit gaan we morgen bezoeken. Na het inchecken bij het motel hebben we een rondje gelopen door het dorpje/stadje. Vanuit de haven was er een fantastisch uitzicht over een groot aantal eilandjes en verweg de heuvels van vaste land Maine. Tevens was er een fikse thunderstorm zichtbaar in de verte. Daarna teruggelopen naar een restaurant waar we tijdens het rondje langs gekomen waren. Hier heerlijk een Ribeye steak op en een Bar Harbor Real Ale op.

Morgen nog een dagje Acadia National Park dus. Dit was in ieder geval weer een super dag!!

Cheers.