Road side assistance

Vandaag de laatste stop van deze reis: Boston. Nadat we een beetje uitgeslapen hadden zijn we vertrokken vanuit Gloucester. Gisteren begon vlak voordat we bij het hotel waren het waarschuwingslampje van de bandenspanning te branden. Op zich misschien niet gek na zo'n 4870 miles (7835 km). We hadden toch het plan om onderweg naar Boston bij een tankstation te stoppen om de auto leeg te ruimen (we hadden nogal wat afval liggen van maaltijden onderweg), dus we wilden dan ook de banden bijpompen. Onderweg naar het tankstation kregen we van een agent al een seintje dat de rechtervoorband slap stond. Dat wisten we, dus we reden door naar het tankstation. Daar aangekomen bleek de band toch een stuk slapper dan we verwacht hadden, hij was zo'n beetje leeg. Daar sta je dan, 40 minuten voor je eindbestemming en het inleveren van de auto, na bijna 8000 km geen problemen, nu een lekke band. Gelukkig hadden we bij het ophalen van de auto besloten om wel een verzekering voor pechhulp af te sluiten. We hebben dus National Car Rental gebeld en zij hebben geregeld dat er de road side assistance naar het tankstation gestuurd werd.

Na ongeveer een 20 minuten kwam er iemand van een lokaal bedrijf, de beste man had binnen no time de band eraf en de reserve erop gezet. Bij het nakijken van de band bleek er een spijker in te zitten. Niet gek dus dat hij zo plat was. Zo'n 15 minuten laten zaten we al weer op de weg.

Het inleveren van de auto ging vlot en we konden vanaf daar te voet naar het hotel (zo'n 10 minuutjes lopen langs de haven). Bij het inchecken bleek dat er een Nederlander achter de balie stond. Grappig, iemand die in Groningen de hogere hotelschool doet en even 6 maanden stage loopt hier in Boston.

Na het checken van de kamer zijn we naar beneden gegaan. Voor het hotel is een watertaxi opstapplaats (het hotel ligt aan de haven, tegenover het centrum van Boston) van waaruit je zo naar verschillende aanlegplaatsen kan varen. We zijn recht overgestoken en zijn vanuit daar de stad ingewandeld. Na een stukje wandelen kwamen we bij het Old South Meeting House, een punt op de Freedom Trail, een wandelroute met belangrijke punten in de geschiedenis van de Amerikaanse Revolutie. Omdat Paul graag de Old North Church wilde zien (wie zegt dat Films niet leerzaam zijn/aanzetten tot leren, National Treasure bedankt!) zijn we de route gaan lopen. Het was behoorlijk druk, veel toeristen en ook veel fans van de Bruins, de Icehockey ploeg van Boston. Er was vanmiddag een wedstrijd, dus veel mensen waren onderweg richting het stadion.

We hebben een aardig stukje gewandeld en mooie en interessante dingen gezien, zoals het Old State House, waar op 18 juli 1776 voor het eerst de Declaration of Independance is voorgelezen aan het publiek, en dus de Old North Church, van waaruit de Sons of Liberty met een signaal van 2 lantaarns (one if by land, two if by sea) de militie in Lexington lieten weten dat de Britse troepen over het water kwamen.

In de loop van de middag zijn we weer teruggewandeld naar de watertaxi en zijn we teruggegaan naar het hotel. We hebben gegeten in het restaurant van het hotel, van waaruit we een prachtig uizticht hadden op het water en de skyline van Boston, met een steeds donker wordende lucht en steeds meer lampjes.

Nu nog even een plannetje verzinnen voor onze laatste dag morgen. We vliegen pas 's avonds, dus we moeten de dag nog doorkomen, dit keer zonder auto.