You shall not pass!
29 april 2013 - Enumclaw, Washington, Verenigde Staten
Vandaag liep iets anders dan we gepland hadden. Vanochtend vertrokken we vanuit Quinault Lake richting Mount Rainier. De route bracht ons weer over prachtige bergwegen, door bossen en langs rivieren en meren. Het landschap is hier echt fenomenaal.
Het plan was om langs Mount Rainier, door het Mount Rainier National Park via Paradise en de Reflection Lakes, naar Enumclaw te rijden. Op deze route rijd je het National Park in en klim je snel tot zo'n 1600 meter. Vanuit het uitzichtpunt bij Paradise heb je bij goed weer een prachtig zicht op Mount Rainier en de Olympics. Daarna daal je af langs de Reflection Lakes.
Toen we het National Park inreden (ongelofelijk trouwens hoe groen en dicht dat bos is. We dachten dat we al wel wat gezien hadden, maar dit voelde echt als 'oerbos'.) zagen we al snel hier en daar wat resten sneeuw liggen. Toen we begonnen te klimmen werden die plekken een dunne deken. Even later vormde de van de weg geschoven sneeuw een 'vangrail' van sneeuw van zo'n 30 cm hoog, maar die groeide al snel tot een berg van zeker 150 cm hoog. Tijdens het rijden bleek dat sommige zijwegen nog helemaal gesloten waren. Het was dat er hekken voor die afslagen stonden, anders hadden we ze niet eens als wegen herkend.
Het omhoog rijden over een smal, nat, mogelijk glad weggetje langs diepe afgronden was een heftige ervaring. Voor Paul was het vooral leuk, maar ik kreeg het af en toe lichtelijk benauwd als ik recht naar beneden keek. Ondanks dat was het een prachtige weg, met schitterende uitzichten op de besneeuwde bergen en met verschillende watervallen en rivieren.
Na een flinke klim kwamen we boven bij Paradise. Het plan was om daar even rond te kijken en vervolgens door te rijden om af te dalen. Echter, daar aangekomen bleek dat dit niet zou gaan lukken. De weg was sneeuwvrij gemaakt tot aan Paradise, we konden simpelweg niet verder rijden. De enige optie was dezelfde weg terug naar beneden. Jammer genoeg konden we dus niet langs de Reflection Lakes, maar ondanks deze wegomlegging was het een mooie route.
Aan het eind van de middag zijn we aangekomen in Enumclaw. Na het inchecken hebben we wat gerust (en baseball gekeken, heerlijk dat dit hier bijna constant wordt uitgezonden). Daarna zijn we iets te eten gaan zoeken. Het werd het Mexicaanse restaurant Mazatlan, waar we zo'n enorm bord met eten kregen (zie foto) dat we het sowieso niet opkregen, maar nu alsnog aan het bijkomen zijn!
Bedankt voor het lekker vroege felicitatie sms-je. Als je dat om zes uur Nederlandse tijd stuurt, heb ik wel een lekker lange verjaardag. Heerlijk. We hebben genoten van jullie verslag en foto's en denken terug aan de grote Sint Bernard pas die wij omgekeerd meegemaakt hebben. (Eerst over de sneeuw gewandeld, daarna door meesters hoge sneeuwmuren) Zoals ook aan ons gezegd en geschreven wordt, zeggen wij aan jullie:geniet er nog lekker van!!!!!!!!!!.
Liefs ome Jan & tante Anneke.
het is zo heerlijk alles te lezen. Het voelt of we er gewoon bij zijn.
vandaag hele leuke dag gehad bij ome Jan en tante Anneke.
nu morgen papa weer werken. we lezen weer gauw iets van jullie
mrrrauwwww
Zoals je kunt lezen E en T hebben het goed naar de zin. Ze missen jullie wel een beetje, maar vinden het daar in die sneeuw ook veel te koud. Hier vandaag een oranjezonnetje.
EN een nieuwe koning. Wij (E en T) hebben lekker in de stoel liggen soezen.
Mrrrauauwww